تأثیر زمان قطع آبیاری آخر دوره رشد بر سیلوپذیری چغندرقند

در زراعت چغندرقند،‏‏‏ آبیاری آخر فصل رشد در اکثر مناطق ازجمله کرمانشاه زودتر از معمول قطع می‪شود که همین امرسبب ایجاد تنش خشکی در گیاه می‪گردد. با توجه به این‪که در شهریور و مهر ماه افزایش عملکردریشه ادامه دارد، لذا ممکن است تنش در انتهای دوره رشد باعث کاهش وزن ریشه و کیفیت آن گردد. به منظور بررسی این موضوع، پژوهشی طی سال‪های 83 و 1384 در کرمانشاه انجام شد. در این تحقیق تیمارهای قطع آبیاری از دهم شهریور تا بیستم مهر ماه در مقاطع 10 روزه اعمال گردید. هم‪چنین وضعیت سیلوپذیری در کنار مزرعه به مدت 10، 20 و 30 روز سیلو پس از برداشت بررسی شد. تیمارهای قطع آبیاری به کرت‪های اصلی و تیمارهای طول دوره سیلو به کرت‪های فرعی منتسب شدند. نتایج نشان داد که تیمار قطع آبیاری در دهم شهریور با 41/42 تن کمترین عملکرد ریشه و تیمار قطع آبیاری در بیستم مهر ماه با 96/50 تن در هکتار بالاترین عملکردریشه را داشت. روند تغییرات عملکردریشه نشان داد که هر چه آبیاری دیرتر قطع گردد عملکردریشه افزایش می‪یابد. تیمار 30 روز نگه‪داری در سیلو (نگه‪داری چغندرقند در کنار مزرعه با پوشش بقایای اندام هوائی چغندرقند) در این آزمایش باعث کاهش وزن ریشه تا 5/28 درصد گردید. روند تغییرات درصدقند در اثر اعمال تیمار قطع آبیاری و سیلو در کنار مزرعه چندان قابل ملاحظه نبود ولی تیمار قطع آبیاری در 30 شهریور از بیشترین درصد قند برخوردار بود. با توجه به این ‪که از نظر میزان قند در هکتار تفاوت معنی‪داری بین تیمارهای آبیاری وجود نداشت، لذا در مناطقی که محدودیت آب وجود دارد قطع آبیاری در دهه سوم شهریور ماه توصیه می‪شود.